کتاب های منتخب ادبیات جهان با مضمون موسیقی (قسمت اول)

موسیقی می تواند نجات بخش، غافلگیر کننده و امید بخش باشد. موسیقی زبان مشترک انسان ها است. زبانی آشنا برای رساندن پیام شخصی مان بدون حد و مرز. موسیقی داستان خاص خود را در غیر منتظره ترین مکان ها ارائه می دهد. روش هایی که نویسندگان موسیقی در آثارشان به کار می برند بسیار متفاوت است؛ از خلق یک اثر که منحصرا زندگی یک هنرمند حرفه ای را روایت می کند تا استفاده تکنیکی از یک تک آهنگ که به عنوان پس زمینۀ یک صحنه عمل می کند. نویسندگان ممکن است از موسیقی هایی استفاده کنند که از قبل وجود داشته ، یا آن ها را بازسازی، یا از نو خلق کنند.

در ادامه، برخی از بهترین کتاب های منتخب ادبیات جهان که به بهترین شکل از مضمون موسیقی برای انتقال پیام بهره برده اند، مورد بررسی قرار می گیرند.

شبانه ها نوشتۀ کازوئو ایشی گورو (۲۰۰۹)

لیست «رمان هایی با مضمون موسیقی» را با رمانی از برنده نوبل ادبیات آغاز می کنیم. اگر چه کازوئو ایشی گورو بیشتر دوران حرفه ای خود را صرف نوشتن در مورد رویداد های کوچک در زندگی افراد ساده کرده است، اما هیچ چیز ساده ای در مورد دستاورد های او وجود ندارد. او با نثر بی نظیر خود به خلق شخصیت هایی بسیار دراماتیک و حساس دست می زند که به اطرافیان و احساسات خود علاقه خاصی نشان می دهند و جهان بینی منحصر به فرد دارند. کتاب «شبانه ها» با عنوان فرعی «پنج داستان از موسیقی و شب»، شامل پنج داستان کوتاه با عنوان های «خواننده»، «زیر و رو بشه دنیا من دوست دارم»، «تپه های مالورن»، «شبانه» و «نوازنده های ویولن سل» می باشد.

همانطور که از عنوان فرعی پیدا است، تمام پنج داستان بر موسیقی، نوازندگی و شب تمرکز دارند و برای هر یک، موسیقی، بخش اصلی زندگی شخصیت ها است و بوسیله آن و به هر طریقی آنها را به مرحله ظهور می رساند. ایشی گورو در کتاب شبانه ها، با نثری سرراست و داستان هایی از فقدان، اشتیاق و پتانسیل های تحقق نیافته در موسیقی و عشق را ارائه می دهد. او با چیره دستی، داستان ها را به زیبایی سروده و میتوان ادعا کرد که همۀ آن ها از نظر دانش موسیقی نیز کاملاً معتبر هستند.

ایستگاه یازده نوشتۀ امیلی سنت جان مندل (۲۰۱۴)

با توجه به آخرین بحران های زیست محیطی و سیاسی که در سراسر جهان موج می زند، طبیعی است که نویسندگان بسیاری، از این عناصر در پس زمینه داستانی خود استفاده کنند. در حالی که رمان «ایستگاه یازده» اثر امیلی سنت جان ماندل، دورانی را به تصویر می کشد که در آن “آنفولانزای جورجیا” بیشتر افراد بشر را از بین برده است و از نظر فنی یک رمان آخرالزمانی نامیده می شود، اما این تمام چیزی نیست که نویسنده قصد گفتنش را دارد. یا بهتر بگوییم، آنچه در نهایت هدف نویسنده است، در لایه های درونی داستان جا دارد. رمان ایستگاه یازده یک داستان علمی تخیلی معمولی نیست. با خواندن این رمان، درس های زیادی از عشق و هنر و تعصب می آموزید.

داستان کتاب ایستگاه یازده، در بیست سال بعد از پاندمی می گذرد. نوازنده ای به نام “کرستن”، با گروه کوچکی از بازیگران و نوازندگان، بین شهرهای به جا مانده در روی زمین سفر کرده و برنامه اجرا می کند. آنها خود را “سمفونی مسافرتی” می نامند و خود را وقف زنده نگه داشتن بقایای هنر و بشریت می کنند. این رمان، یک ادای احترام شگرف و غم انگیز به استقامت هنر در مواجهه با حوادث غیرقابل پیش بینی است. رمان ایستگاه 11 برنده ی جایزه آرتور سی کلارک سال ۲۰۱۵ و نامزد دریافت جایزه ی پن/فاکنر شده است.

کافکا در کرانه نوشتۀ هاروکی موراکامی (۲۰۰۲)

مضامینی مانند موسیقی، فرهنگ عامیانه، طنز و رئالیسم جادویی، در تمام آثار هاروکی موراکامی تکرار می شوند و مانند امضای پای کتاب، نوشته های این نویسنده مشهور را از سایر نویسندگان متمایز می کند. در رمان «کافکا در کرانه» نیز، قدرت و زیبایی موسیقی به عنوان یک عنصر ارتباطی، یکی از مضامین اصلی است. حتی نام رمان هم از یک صفحه موسیقی ضبط شده که “کافکا” در کتابخانه می یابد، برداشته شده است. موسیقی بتهوون به خصوص سه نوازی آرشیدوک، به عنوان استعاره ای از رستگاری در محتوای داستان به کار رفته است. این رمان از دو خط داستانی موازی و مرتبط با هم تشکیل شده است. اما داستان اصلی آن ماجرای پسری ۱۵ ساله به نام کافکا است که از خانه پدرش فرار کرده و به جستجوی خواهرش می رود و سر از یک کتابخانه عمومی در می آورد.

کتاب کافکا در کرانه، در مجموع، نقد های مثبتی دریافت کرده و اثری تحسین شده است. از افتخارات دیگر این کتاب می توان به قرار گرفتن در میان ده کتاب برتر سال نیویورک تایمز و دریافت جایزه کتاب فانتزی سال ۲۰۰۶ اشاره کرد.

پرتقال کوکی نوشتۀ آنتونی برجس (۱۹۶۲)

رمان «پرتقال کوکی» یک کمدی سیاه هجو آمیز پادآرمانشهری است. ماجرا های رمان پرتقال کوکی در آینده ای نزدیک رخ می دهد، در زمانه ای که خشونت در میان نسل جوان جامعه رواج دارد. “الکس”، قهرمان نوجوان داستان و دوستانش، خشن و آزارگر هستند. طی یکی از این ماجرا های خشونت آمیز الکس دستگیر می شود و به زندان می افتد.

آنتونی برجس از موسیقی کلاسیک در سطح روایی و موضوعی در کتاب پرتقال کوکی استفاده می کند. عشق الکس به موسیقی کلاسیک، ارجاعی به نظریه حکومت افلاطون است. افلاطون استدلال می کرد که برای حفظ نظم اجتماعی باید موسیقی سرکوب شود. در این رمان، عشق الکس به موسیقی کلاسیک از عشق او به خشونت جدایی ناپذیر است و او به ندرت به یکی بدون دیگری فکر می کند. هر دوی این ها، شور و شوقی در برابر حکومت ایجاد می کند که بیش از هر چیز خواستار نظم افلاطونی است. بنابراین تصادفی نیست که ذایقه الکس به بتهوون و موتزارت متمایل باشد. الکس از موسیقی پاپ متنفر است. برجس با انتخاب بتهوون به عنوان موسیقی مورد علاقه ضد قهرمان خود، او را شخصی بافرهنگ و باهوش نیز معرفی میکند که شباهت هایی با خود نویسنده دارد. کتاب پرتقال کوکی در لیست برترین رمان های انگلیسی گاردین قرار دارد.

دکتر فاستوس نوشتۀ توماس مان (۱۹۴۷)

رمان «دکتر فاستوس» شاهکار توماس مان و اثر معروف او می باشد که در طول جنگ جهانی دوم نوشته شده است؛ و سقوط فکری فرهنگ آلمان را در طول سال های نازی ترسیم می کند. شخصیت اصلی این رمان یک آهنگساز است و چهارچوب کلی داستان، شکل دهی دوباره به افسانه فاوست می باشد. داستان درباره مردی به نام “آدرین لورکان” است؛ جوانی با هوش و خلاقیتِ خارق العاده و جاه طلبیِ بی انتها. او برای رسیدن به موفقیت، دست به یک معامله فاوستی با شیطان می زند. لورکان عمداً خود را به بیماری سیفلیس مبتلا می کند. زیرا گمان می کند جنون بیماری به او الهام هنری عمیقی می بخشد. در ادامه داستان، لورکان با چشم پوشی از عشق و در ازای ۲۴ سال نبوغ موسیقی، روح خود را به شیطان می فروشد. رمان دکتر فاستوس پر از اصطلاحات موسیقی است که لذت خواندن آن را برای علاقمندان به موسیقی چند برابر می کند.

کتاب های منتخب ادبیات جهان با مضمون موسیقی (قسمت دوم)