
رئالیسم جادویی
رئالیسم جادویی
«رئالیسم جادویی» جنبشی (مکتبی) ادبی است که در آن جادو یا حوادث خارق العاده با حوادث عادی و واقعی (رئال) ترکیب میشود؛ آن هم بدون القای حس تعجب و تردید در روایت! اتفاقات و حوادث فرامنطقی، شگفتی، تاثیرپذیریها و نقدهای سیاسی و فرهنگی، مبهم بودن مرز بین خیال و واقعیت، اغراق، استفاده گسترده از تکنیک جریان سیال ذهن (و درهم ریختن زمان)، رویا و خیال، از جمله ویژگیها و کلیدواژهها در جهت شناخت ادبیات رئالیسم جادویی است.
نویسندگان شاخص و پیشگام مکتب رئالیسم جادویی
«گابریل گارسیا مارکز»، «آلخو کارپانتیه»، «خورخه لوئیس بورخس»، «میخائیل بولگاکف»، «خوان رولفو»، «کارلوس فئونتس»، «گونتر گراس»، «ایتالو کالوینو»، «هاروکی موراکامی»، «ایزابل آلنده»، «رضا قاسمی»، «هوشنگ گلشیری» و «رضا براهنی» از مهم ترین نویسندگان این مکتب ادبی هستند.
آثار ادبی شاخص و معروف مکتب رئالیسم جادویی
- قلمرو این عالم اثر «آلخو کارپانتیه»
- هزارتوهای بورخس اثر «خورخه لوئیس بورخس»
- پدرو پارامو اثر «خوان رولفو»
- مرشد و مارگاریتا اثر «میخائیل بولگاکف»
- صد سال تنهایی و عشق در زمان وبا اثر «گابریل گارسیا مارکز»
- آئورا اثر «کارلوس فئونتس»
- کافکا در کرانه اثر «هاروکی موراکامی»
- خانهی ارواح اثر «ایزابل آلنده»
- بارون درخت نشین اثر «ایتالو کالوینو»
- طبل حلبی اثر «گونتر گراس»
- همنوایی شبانهی ارکستر چوبها اثر «رضا قاسمی» (پست مدرن نیز هست)
- شازده احتجاب اثر «هوشنگ گلشیری»
- رازهای سرزمین من اثر «رضا براهنی»