عادت می کنیم
«زویا پیرزاد»، نویسنده ی ارمنی اهل ایران و داستان نویس معاصر است. این نویسنده درسال 1331 در شهر آبادان به دنیا آمد، پدرش ریشه های روس داشت و مادرش از ارمنی های ایران بود. او در همان شهر به مدرسه رفت، در تهران ازدواج کرد و در حال حاضر به همراه همسر و دو پسرش، ساشا و شروین ساکن آلمان است.
زویا پیرزاد ابتدا کار مترجمی می کرد و از جمله آثاری که ترجمه کرده است می توان به «آلیس در سرزمین عجایب» اثر لوئیس کارول و «آوای جهیدن غوک»اشاره کرد. این نویسنده ارمنی تبار کشورمان، بر اثر عواملی مانند جنسیت وی، از جمله زنانی است که دارای سبک زنانه نویسی هستند. محوریت داستان های او درمورد زنان، مشکلات و دغدغه های آنها است.
او نویسندگی را به طور جدی از اوایل دهه 70 آغاز کرد و در سال 1370 داستان کوتاه «مثل همه عصرها» و در سال های 1376 و 1377 «طعم گس خرمالو» و«یک روز مانده به عید پاک» را نوشت. این سه اثر با عنوان «سه کتاب» و از نشر مرکزی منتشر شده اند و به دلیل نثر متفاوت و نوع نگاه به زنان و روزمرگی هایشان، مورد استقبال مردم قرار گرفتند.
سپس اولین رمان بلندش را در سال 1380 به نام «چراغ ها را من خاموش می کنم» را با نثری ساده و روان نوشت و دومین رمان خود «عادت می کنیم» را درمورد زنانی از سه نسل و دغدغه های زنی خودساخته که مجبور است کار کند و نیازهای خانواده اش را برآورده کند، در حالی که اعماق قلبش دوست دارد عشق را تجربه کند و زندگی ساده ای داشته باشد، را در سال 1383 به چاپ رساند.
وی تمام آثار خود را به زبان فرانسه ترجمه کرده است. البته تمامی آثار ایشان به زبان های دیگری نیز ترجمه شده اند. رمان «چراغ ها را من خاموش می کنم» به زبان های یونانی، انگلیسی، نروژی، آلمانی، فرانسوی، چینی و ترکی ترجمه و منتشر شده است. عنوان این کتاب در زبان انگلیسی «چیزهایی که نگفتیم» ترجمه شده و از پرفروش ترین کتاب های وان ورد بوده است.
رمان چیزهایی که نگفتیم جوایزی ازجمله بهترین رمان سال پکا، بهترین رمان سال بنیاد هوشنگ گلشیری، کتاب سال وزارت ارشاد جمهوری اسلامی و لوح تقدیر جایزه ادبی یلدا را دریافت کرده است. داستان کوتاه «یک روز مانده به عید پاک» به 3 زبان انگلیسی، فرانسوی و گرجی ترجمه و درهفتمین دوره کتاب 1378 تشویق شده است. او نشان نژیون دونور را نیز از طرف دولت فرانسه دریافت کرده است.
