«ادگار آلن پو»، نویسنده، شاعر، ویراستار و منتقد ادبی اهل بوستون آمریکا بود. او در نوزدهم ژانویه ی 1809 در بوستون، چشم به جهان گشود. والدین او هر دو بازیگر بودند؛ الیزابت آرلوند هاپکینز پو و دیوید پو جونیور. او دومین فرزند آنها بود.
وقتی ادگار یک سال داشت، پدرش، خانواده را ترک کرد و یکسال بعد از آن مادرش درگذشت. پس از این اتفاقات، جان و فرانسیس آلن از ویرجینیا، سرپرستی اش را برعهده گرفتند. با این که آن ها هیچ گاه سرپرستی او را به رسمیت قبول نکردند، اما او تا اواخر نوجوانی اش کنار آنها زندگی کرد.
بین ادگار و جان، تنش هایی به دلیل بدهی ها ایجاد شد، به خصوص آنهایی که مربوط به قمار بود و باعث شده بود آلن پو نتواند به دانشگاه برود. او تنها، یک ترم در دانشگاه ویرجینیا درس خواند و به دلیل مشکلات مالی، نتوانست ادامه دهد.
هم زمان با درگیری اش با جان برسر مخارج تحصیل وارد ارتش شد و کار نویسندگی را آغاز کرد و اولین کتاب شعرش «تیمور لنگ و دیگر اشعار» را با نام مستعار «یک بوستونی» منتشر کرد. پس از مرگ فرانسیس در سال 1829، رابطه اش با جان بهتر شد. ادگار در ارتش هم ناموفق بود.
در این زمان او تمرکزش را از شعر به نثر تغییر داد و سال های بعد را صرف نوشتن در مطبوعات و گاه نامه های ادبی کرد. دلیل مشهور شدنش در آن زمان، شیوه نقد منحصر به فردش بود. آلن پو به دلیل کارش، چندین بار محل زندگی اش را به بالتیمور، فیلادفیا و نیویورک سیتی تغییر داد.
آثار او را می توان به سه بخش داستان، اشعار و مقالات، دسته بندی کرد.
از یکی از زیباترین آثار او «تیمارستان استون هیرست» هست که فیلم آن نیز ساخته شده است.
لازم به ذکر است که آثار آلن پو، تاثیر زیادی بر ادبیات ایالات متحده و جهان داشت، از جمله استفاده وی از کیهان شناسی و رمزنگاری در داستان هایش. از بسیاری از آثارش در ادبیات، فرهنگ عامه، موسیقی، فیلم و تلویزیون استفاده می شود.
سبک نوشتاری آلن پو رمانتیسم بود و از نویسندگانی چون «چارلز دیکنز»، «الیزابت برت براونینگ»، «ارنست هوفمان» و «توماس د. کوئینسی» تاثیر پذیرفته است. او یکی از بنیان گذاران جنبش رمانتیک آمریکا بود.
دلیل مشهور شدن داستان های ادگار، رازآلود و ترسناک بودن آنها بود. او از اولین نویسندگان داستان کوتاه اهل آمریکاست که از ژانر علمی تخیلی نیز استفاده کرده است و همچنین از او به عنوان مبدأ داستان های کارآگاهی یاد می شود.
در سال 1835، در بالتیمور، با دخترعمه ی سیزده ساله اش، ویرجینیا کلم، ازدواج کرد. ده سال بعد، شعر «غراب» را منتشر کرد و باعث موفقیتش شد. دوازده سال بعد، همسرش به دلیل سل در گذشت و این حادثه باعث سرخوردگی و ناامیدی اش شد و غم و اندوهش بر آثار وی تاثیر داشت.
او سال ها در تلاش بود تا مجله ی خود را راه بیندازد، اما پیش از آن که موفق شود از دنیا رفت. آلن پو در هفتم اکتبر 1849، درحالی که چهل سال بیش تر نداشت در بالتیمور، چشم از جهان فروبست. وی را در حال خلسه، روی نیمکت پارکی پیدا کردند و به بیمارستان بردند و پس از گذشت چهار روز در حال مرگ و زندگی، هذیان گفت، اما نتوانست بگوید چه بلایی بر سرش آمده است.
علت مرگ آلن پو، مشخض نیست اما می تواند بر اثر موارد زیادی از جمله الکل، انسداد شریان، مواد مخدر، بیماری قلبی، وبا، هاری، سل یا خودکشی بوده باشد. جسد او به همراه استخوان های ویرجینیا در مقبره ای در گورستان وست مینستر هال که امروزه بخشی از دانشگاه مریلند در بالتیمور است، دفن شدند. ناگفته نماند که تعدادی از خانه های وی به موزه تبدیل شده است.