«جان ارنست اشتاین بک» در تاریخ ۲۷ فوریه ۱۹۰۲ در کالیفرنیا متولد شد و در شصت و شش سالگی به علت بیماری قلبی درگذشت. او به تحصیل در رشته ادبیات دانشگاه استنفورد مشغول بود که برای کار کردن، تحصیل را رها کرده و به نیویورک مهاجرت کرد. او شغل هایی نظیر خبرنگاری و نویسندگی تا میوه فروشی و کارگری را تجربه نمود.
اشتاین بک به سبب تجربیات زیسته اش در شغل های متوسط و آشنایی با مردم طبقه فقیر، با مشکلات اجتماعی آن ها به خوبی آشنا گشت و توانست از آن در رمان هایش استفاده کند. او در رمان بی نظیر «خوشه های خشم»، به مشکلات مردمی می پردازد که به دنبال آینده ای بهتر به اوکلاهاما مهاجرت می کنند.
او، چندان صریح به سراغ اصل مطلب نمی رود و این غم، خشم و سختی زندگی را در غالب یک داستان چندلایه و روان بیان می دارد. جان اشتاین بک در مسیر نویسندگی به خوبی پیش رفت و آثار گرانبهای دیگری را خلق نمود. او از سبک ناتورالیسم پیروی می کرد و بدون استفاده از نماد و استعاره، به جزئیات سخت و تاثیرگذار زندگی می پرداخت.
جان اشتاین بک توانست در سال ۱۹۶۲ جایزه ی نوبل ادبیات را از آن خود کند. هم چنین برای رمان خوشه های خشم جایزه ی پولیتزر را کسب نمود. از
مشهورترین آثار جان اشتاین بک عبارت اند از: