سنگی بر گوری
«جلال آل احمد»، نویسنده ی اهل ایران، در یازدهم آذر 1302 در تهران متولد شد. خانواده ی او که اصالتا اهل طالقان بودند، از روحانیون بوده و بخش عمده ای از دوران رشد جلال آل احمد در فضایی مذهبی سپری شد. حتی او به خواست پدر راهی نجف شده بود که پس از چند ماه به تهران بازگشت. او در بیست سالگی وارد رشته ادبیات فارسی دانشگاه تربیت معلم (دانشسرای عالی سابق) گشت و این رشته را تا مقطع دکترا ادامه داد.
یکی از نقاط عطف زندگی جلال را می توان ازدواجش با سیمین دانشور دانست. سیمین که خود نیز نویسنده ای برجسته بود، به اولین خواننده و نقاد آثار جلال تبدیل گشت. جلال آل احمد در هجدهم شهریور 1348، زمانی که فقط چهل و پنج سال داشت، به علتی نامشخص در گیلان درگذشت.
جلال آل احمد نویسنده ای صاحب سبک بود که آثارش تغییراتی بزرگ در ادبیات فارسی ایجاد کردند. نویسندگان پس از او خودآگاه یا ناخودآگاه تحت تاثیر وی بوده و از آثار جلال آموخته اند. بعضی از منتقدین، قلم جلال آل احمد را قلمی برون گرا می دانند که خیلی دقیق و حساس و تیزبین، بدون حاشیه حرفش را می نویسد.
