فلاش – سگ شاعر
«آدلاین ویرجینیا وولف»، رمان نویس، مقاله نویس، ناشر، منتقد و فمینیست انگلیسی بود. او در بیست و پنجم ژانویه 1882 در یک خانواده ی مرفه در منطقه ی کنزینگتون جنوبی لندن به دنیا آمد. او هفتمین فرزند این خانواده و والدین او جولیا پرینسپ جکسون و لسلی استیون بودند.
در کودکی، آثار کلاسیک و ادبیات ویکتوریایی را در خانه با معلم خصوصی یاد گرفت و تحصیلات رسمی دریافت نکرد، ولی از سال 1897 تا 1901 در دپارتمان بانوان کینگز کالج لندن به تحصیلاتش ادامه داد و آثار کلاسیک و تاریخ را یاد گرفت و با چهره هایی پیشگام در رابطه با تحصیلات عالیه ی زنان و جنبش حقوق زنان آشنا شد. در سن سیزده سالگی مادر و خواهر ناتنی اش را به طور ناگهانی از دست داد، اما با این وجود توانست درس های زبان یونانی، لاتین، آلمانی و تاریخ را بگذراند.
اکثر آثار او رمان هستند ولی کتاب های غیر داستانی نیز دارد. کتاب های غیر داستانی او «اتاقی از آن خود» و «سه گینی» اند که در سال های 1929 و 1938 نوشته شده اند.
رمان های ویرجینیا وولف درسال های 1915 تا 1941 شامل موارد زیر هستند:
ویرجینیا با تشویق پدرش، نوشتن را در سال 1900 به طور حرفه ای شروع کرد و با مرگ پدرش در 1904، دومین حمله عصبی او بعد از این اتفاق بود و برای اولین بار دست به خودکشی زد. پس از آن او به همراه خانواده اش به محله ی بلومزبری لندن نقل مکان کردند.
در محله بلومزبری همراه دوستان برادرانش، یک حلقه ی ادبی و هنری به نام «گروه بلومزبری» را تشکیل دادند. استقلال مالی ویرجینیا در جوانی و پیش از مشهور شدنش از ارثیه پدر، برادرش توبی، و عمه اش کارولاین امیلیا استیون به دست آمده که در کتاب «اتاقی از آن خود» به آن اشاره شده.
او در سال 1912، با کارمند پیشین اداره دولتی لئونارد وولف ازدواج کرد و به همراه همسرش در 1917 هوگارت را تاسیس کردند، در این انتشارات آثار نویسندگان جوان و گمنام آن زمان مانند «کاترین منسفیلد» و «تی.اس.الیوت» را منتشر میکردند.
لازم به ذکر است که در این دوران، او بسیاری از دوستانش را طی جنگ ها از دست داد که باعث افسردگی شدیدش شد. او در تمام طول زندگی اش از بیماری روانی رنج می برد. چندین بار در بیمارستان روانی بستری و حداقل دوبار دست به خودکشی زد.
از نظر برخی روان پزشکان، با علائمی که او داشته، به احتمال زیاد بیماری اش اختلال دوقطبی تشخیص داده می شود که در آن زمان درمان موثری برایش نبوده است. او در سال 1941، در سن پنجاه و نه سالگی، پس از پایان آخرین رمان خود به نام «بین دو پرده ی نمایش» درحالی که خسته و رنجور بود با جیب های پر از سنگ به رودخانه اوز در رادمال رفت و خود را غرق کرد.
ویرجینیا وولف نویسنده رمان تجربی بوده است و سعی داشته واقعیت های درونی انسان را شرح دهد. روحیه حساس و انتقادی وی باعث شده بود تا نظرات فمینیستی اش در دهه ششم قرن بیستم تحولی در جنبش زنان به وجود آورد. همان طور که قبل تر اشاره شد، او در نگارش از سبک سیال ذهن کمک گرفته بود. دیدگاه های ادبی وی متمایل به شیوه های بدیع نویسندگانی از جمله «جیمز جویس»، «هنری جیمز» و «مارسل پروست»، که همه را درمطبوعات به چاپ می رساند.
