«آرتور شوپنهاور» در ۲۲ فوریه ۱۷۸۸ در لهستان متولد شد. او در حوزه ی ادبیات، روانشناسی و هنر می نوشت و فعالیت می کرد. شوپنهاور تحصیلات دانشگاهی اش را در رشته ی پزشکی آغاز کرد، اما در نهایت به فلسفه گرایید و در رشته ی فلسفه فارغ التحصیل شد. او در ۷۲ سالگی در آلمان درگذشت.
آرتور شوپنهاور معتقد بود فلسفه باید برای مردم قابل فهم و ملموس باشد و چندان اهل پیچیده کردن فلسفه نبود. او سعی داشت به گونه ای بنویسد که همگان متوجه سخنان و افکار او شوند. «در باب حکمت زندگی» و «جهان همچون اراده و تصور» از شاخص ترین آثار او هستند که در ایران نیز ترجمه شده اند.
شوپنهاور در زمانه ی خویش چندان مورد توجه قرار نگرفت، چرا که نماینده ی جبهه ی خاصی نبود و بیشتر به اصالت فردی اعتقاد داشت. او کتاب در باب حکمت زندگی، را در دوره ی سالمندی خود نوشت و گویی می خواست تجربیات و نصیحت های خود را در باب ساخت زندگی سعادتمند به یادگار بگذارد.
لئو تولستوی راجع به شوپنهاور در سال ۱۸۶۹ در نامه ای به آفاناسی فت می نویسد که:
آیا می دانید که تابستان امسال تا چه اندازه برایم پرارزش بود؟ این ایام را با شیفتگی به شوپنهاور و لذت های روحی فراوانی گذراندم، که پیش از آن هرگز نمی شناختم… ممکن است روزی نظرم در این باره تغییر کند، اما به هر حال اکنون یقین دارم که شوپنهاور نابغه ی انسان هاست. وقتی آثارش را می خوانم نمی فهمم که چرا تا به حال ناشناس مانده است. شاید توضیح این امر همان باشد که او خود بارها تکرار کرده است، به این معنا که اکثریت آدمیزادگان را ابلهان تشکیل می دهند.