«آریستوفان»، نویسنده و نمایش نامه نویس اهل آتن باستان، در سال 448 پیش از میلاد چشم به جهان گشود. پدرش فیلپیوس نام داشت و در آئیگینا زندگی می کرد. زمان تولد او و دوران جوانی اش، مصادف بود با اوج قدرت پریکلس.
در مورد این موضوع که آریستوفان اصالتا آتنی بوده است تردیدهایی وجود دارد و به همین دلیل تا مدت ها کمدی های خود را با نام حقیقی اش به نمایش نمی گذاشت. وی پسری به نام آراروس داشت که شغل او را دنبال کرد و دو نمایش نامه ی آخر او را به نمایش گذاشت. وی در 68 سالگی، و 380 سال پیش از میلاد، از دنیا رفت.
از مجموع آثار او که تقریبا 44 نمایش نامه است، 12 کمدی کامل و قطعه هایی پراکنده در دسترس است. این آثار عبارت اند از :
از میان آثاری که ذکر شد، 9 اثر نخست مربوط به دوره ی کمدی قدیم است و از مهم ترین ویژگی های این آثار، جنبه ی تند سیاسی و انتقادهای شدید از سیاستمداران است. اما واپسین آثار به دوره ی کمدی میانه متعلق اند و لحن انتقادی نرم تر و جنبه های سیاسی کمرنگ تری دارند.
نمایش نامه های «ابرها»، «پرندگان» و «قورباغه ها» نسبت به دیگر آثار، مشهورتر هستند. ابرها هجویه ای است علیه سقراط است. کتاب پرندگان بزرگترین و برجسته ترین اثر سیاسی وی است. او در این نمایش نامه، کهن ترین آرزومندی انسان برای پرواز را با استفاده از اندیشه ی پرواز در اساطیر یونان، به نمایش می گذارد.
نخستین نقد ادبی جهان، اثر قورباغه ها است که ضد اوریپید نوشته شده است. آخارنی ها یا مردم آخازن اولین نمایش نامه ی آریستوفان است که در سال 425 پیش از میلاد در یک جشن یونانی به نمایش گذاشته شد. پیش از این نمایش، آریستوفان با ارائه ی دو نمایش «سورخواران» و «بابلی ها»، به شهرت رسیده بود. لازم به ذکر است که این دو نمایش، مفقود شده اند.
او در آثار کمدی خود، با قلمی طنز، ضد سیاستمداران عوام فریب و مستبدان دموکرات مآب، قد علم می کند. وی در دوره ای زندگی می کرد که مردم اسپارت، قدرت و آزادی مردم آتن را از بین برده بودند، پس ضد جنگ و دموکراسی می نوشت، همان گونه که یکی از ویژگی های برتری جویانه ی نویسندگان در دوران مختلف، این است که اوضاع و احوال جامعه خود را درک کرده و برای آن بنویسند.
آریستوفان یکی از بزرگان حوزه فعالیت های سیاسی و تاریخی نیز بوده است. در دوره ی زندگی او، تعصبات مردم آتن را فراگرفته بود اما وی سر تعظیم به زمانه ی خود فرو نیاورد و برای ایفای نقش به عنوان یک ادیب در جامعه، بسیار تلاش کرد و همین هم باعث نوشتن رساله های بسیاری توسط او شد. بسیاری از این رساله ها در یونان در حال نسخه خوانی هستند. قابل توجه است که از میان تمامی آثارش، کمدی هایش در جهان شهرت یافتند.