«آندره ژید» اهل فرانسه در ۲۲ نوامبر ۱۸۶۹ به دنیا آمد. او نمایشنامه نویس و رمان نویس بود که برنده ی جایزه ی نوبل ادبی نیز شد. او در ابتدا تحت تاثیر «پیر لوئیس»، «استفان مالارمه» و «پل والری» بود اما در ادامه مسیر خودش را یافت و بر زندگی درونی انسان تمرکز کرد. ژید در تاریخ ۱۹ فوریه ۱۹۵۱ در هشتاد و دو سالگی از دنیا رفت.
آندره ژید نوشتن را در بیست و دو سالگی آغاز کرد و از آنجا که راجع به مسائل مالی در خانواده دچار مشکل نبود، با فراغ بال به نویسندگی پرداخت. او در بیست و چهار سالگی دچار بیماری سختی شد و پس از طی دوره ی چند ساله ی درمان، تحولات مهمی در افکار و باور های او به وجود آمد.
او چهار سال پیش از مرگش برنده ی جایزه ی نوبل ادبی شد. سبک نوشتار آندره ژید شاعرانه و سرشار از حس زندگی ست. او در لحظه لحظه زیستن را غنیمت میداند و معتقد است هر فرد در جهان بیش از هر چیزی باید به خویشتن خویش بپردازد و با آن صادق باشد.
معروف ترین اثر او «مائده های زمینی و مائده های تازه» است که در ابتدا نه اما در طی زمان با استقبال قابل توجهی مواجه شد و هم اکنون از برترین و فاخرترین آثار ادبیات فرانسه است.
بعضی دیگر از آثار او عبارت اند از: