«احمد گلشیری»، مترجم ایرانی ادبیات داستانی، در ۱۰ اسفند سال 1315 در تهران چشم به جهان گشود. او تحصیلات پایه ی خود را در آبادان سپری کرد و تا کلاس دهم در آنجا ماند و سپس به اصفهان رفت. در اصفهان دوره ی دبیرستان را در دبیرستان ادب گذراند. او الفبای زبان انگلیسی را در انجمن ایران آمریکا و شورای فرهنگی بریتانیای اصفهان فرا گرفت.
وی در دانشکده ی ادبیات اصفهان درس خواند. چند سال بعد گلشیری به تهران رفت و در مرکز انتشارات آموزشی شروع به کار کرد. صبح ها به کار سردبیری مجله ی پیک جوانان مشغول بود و بعد از ظهرها در تریای هتل پالاس تهران، برای کانال دوم تلویزیون ملی ایران، فیلم ترجمه می کرد.
از میان آثاری که او ترجمه کرده است، مجموعه ی چند جلدی «داستان و نقد داستان» بسیار حائز اهمیت است، زیرا که جلد اولش در سال ۱۳۶۸، جلد دومش در سال ۱۳۷۰، جلد سومش در ۱۳۷۶ و جلد چهارمش در سال ۱۳۷۸ به چاپ رسید و ۱۲ سال از زندگی گلشیری را به خود اختصاص داد. این مجموعه مدتی بعد، با بازنگری به سه جلد تغییر یافت و در کلاس های گوناگون داستان نویسی تدریس می شود.
دیگر آثار مهم ترجمه شده گلشیری به شرح زیر است:
اثر دلتنگی های نقاش خیابان چهل و هشتم به قلم جی.دی.سلینجر با ترجمه گلشیری، بیش از ۱۳ بار تجدید چاپ شده و در حال حاضر در لیست پرفروش های انتشارات ققنوس قرار دارد. این کتاب روایتگر زندگی جوانی است که پس از ۹ سال زندگی در پاریس به نیویورک بازمی گردد، به یک مدرسه ی هنری می رود، به نمایشگاه های نقاشی سر می زند و با دیدن یک آگهی در مجله، سعی می کند مربی نقاشی شود…