«آنا کارنینا»، یکی از مشهورترین رمان های کلاسیک متعلق به دوران طلایی ادبیات روسیه، در سال 1878 توسط لئون تالستوی بزرگ نوشته شده است. آنا کارنینا بر خلاف «جنگ‌وصلح» که فضایی خشک و خشنِ مرتبط به جنگ دارد، درونمایه‌ای عاشقانه و اجتماعی به سبک تراژدی و درام دارد، که از زبان راوی سوم شخصی و مجهول نقل می‌شود.
بر خلاف نام کتاب، آنا کارنینا تنها یکی از شخصیت‌های اصلی کتاب است که گرچه تاثیر بسیاری بر روند دستان می‌گذارد اما در اصل روند داستان بر مبنای اتفاقاتی که بین اشخاص مختلف داستان صورت می‌گیرد، با چندین محوریت به پیش می‌رود که آنا کارنینا در واقع یکی از شاخه های فرعی این محوریت ها است.
به نوعی می‌توان دغدغه‌ی اصلی نویسنده از نوشتن این کتاب را تحلیل و موشکافی تغییرات اجتماعی، سیاسی و فرهنگی جامعه روسیه در قرن نوزدهم با دیدگاهی انتقادی دانست. یک نمونه مهم از این مقولات که در کتاب به تفصیل به آن پرداخته شده است، مسئله کشاورزی، زمین‌های کشاورزی و توسعه ارضی در روسیه آن زمان است.
خطِ درام-تراژیک اصلیِ داستان از اختلاف دو شخصیت "استپان آرکادیچ" و "داریا الکساندرونا" شروع می‌شود که آنا کارنینای معروف داستان، خواهر استپان، برای خاتمه دادن به این اختلاف به مسکو می‌آید و حوادث داستان از این پس رقم می‌خورد. یکی دیگر از مضامین خیلی مهم نزد تالستوی در دل همین خط داستانی کتاب پیدا می‌شود، که مضمون به وضوح دگرگونی و افولِ وضعیت و مفهوم خانواده در روسیه‌ی قرن 19 است.
سروش حبیبی، مترجم کهنه‌کار آثار روسی، ترجمه‌ی آثار بزرگ و فاخر بسیاری در کارنامه خود دارد. از جمله آثار تالستوی که توسط سروش حبیبی ترجمه شده است، کتاب های «رستاخیز» و «جنگ‌وصلح» است که هر دو توسط انتشارات نیلوفر به چاپ رسیده اند. از دیگر آثار ترجمه شده توسط وی می‌توان به ترجمه‌ی کتاب های «شیاطین (جن زدگان)»، «آبلوموف» و «ابله» اشاره کرد.
محصولات مرتبط: جنگ و صلح
در بخش‌هایی از کتاب می‌خوانیم:
«انسان کسی را می‌تواند نجات دهد که خود اصرار به سقوط نداشته باشد…»
«این آدم‌ها اصلاً وجدان ندارند. جایی که ما از اضطراب در حال احتضاریم، او در بند زلفش است.»
«تمام خانواده‌های خوشبخت شبیه یکدیگرند، اما هر خانواده بدبختی به شکل خاص خود بدبخت است.»
«موسم کارهای فوری بود، فصلی که در دل همه مردم میل به تلاشی غیرعادی و از خودگذشتگی در کار جوشان است که در هیچ شرایط دیگرِ زندگی دیده نمی‌شود و چه ارجمند می‌بود اگر مردمی که این کیفیت را از خود نشان می‌دهند خود به آن ها ارج می‌نهادند و نیز اگر این حال هر سال در فصل معین تکرار نمی‌شد و نتایج آن به این سادگی نمی‌بود.»
آیا این بررسی برای شما مفید بود
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.
برای ارسال دیدگاه، وارد حساب کاربری خود شوید وارد حساب کاربردی شوید