کتابی تحلیلی از تمامی جنبه‌های ادبی شعر احمد شاملو
شامل برخی از بزرگ‌ترین و بهترین اشعار احمد شاملو
به همراه تفسیر نقادانه و حرفهای برخی از اشعار شاملو
+
نقد و بررسی کامل این محصول
نقد و بررسی
شعر زمان ما – احمد شاملو
«شعر زمان ما» نام مجموعه‌ای است که توسط انتشارات نگاه منتشر شده است. کتاب‌های این مجموعه، در اولین چاپشان، با فاصله‌ی کمی منتشر شدند و کتاب حاضر نیز اولین قسمت از این مجموعه است. این مجموعه با هدف آشنایی خوانندگان، علاقه‌مندان و دانشجویان با فضای راستین شعر در عصر حاضر، تدوین و چاپ شده است. به طور کلی کتاب‌های این مجموعه از سه بخش تشکیل شده‌اند: 1- مقدمه (جوانب کار شاعر) 2-متن (موفق ترین اشعار شاعر) 3- مؤخره (شامل تفسیر و تحلیل اشعار مهم شاعر)
در مقدمه به مسیر خاص هر شاعر، از آغاز ایام شاعری تا زمان حال، پرداخته می‌شود. این مقدمه، همه‌ی مختصات و کیفیات شعر شاعر و همه‌ی جوانب کار او را در بر خواهد داشت: چگونگی سُرایش، زبانِ شعر، محتوا، دید و جهان‌بینی شاعر، تأثیرپذیری‌ها و تأثیرگذاری‌های شاعر، فضای ویژه‌ی شعرهای شاعر و به طور کلی، تمامی ضعف‌ها و قدرت‌های شاعر. در بخش متن و مؤخره نیز، شاهد گلچینی از بهترین اشعار شاعر و تفسیر آن‌ها با دیدی نقادانه و حرفهای هستیم.
احمد شاملو، که کتاب حاضر به آن پرداخته است، شاعر بزرگ و معاصر ایرانی بود که به دلیل سرودن سبک خاصی از شعر، شعر سپید یا شاملویی، به شهرت بسیاری رسید. او در ابتدا تحت تأثیر ملاقاتی که با نیما یوشیج داشت، به شعر نیمایی روی آورد ولی بعدها به تقلید از شعر سپید فرانسوی، نوعی نوینی از شعر را به زبان فارسی معرفی کرد. شعرهای احمد شاملو که در کتاب حاضر از مجموعه‌های مختلف اشعار او انتخاب شده‌اند، مانند: هوای تازه، باغ آینه، آیدا در آینه، ققنوس در باران، مرثیه‌های خاک، شکفتن در مه، ابراهیم در آتش و دشنه در دیس.
محمد حقوقی، مولف این اثر، کتاب بزرگی نیز در تحلیل شعر نو در ایران به نام «شعر نو از آغاز تا امروز» به رشته‌ی تحریر درآورده است که توسط نشر ثالث به چاپ رسیده است.
در بخش هایی از این کتاب می خوانیم:
«شاملو از همان آغاز چندان که باید در اوزان مختلف تسلط نداشته و از همین روست که در شعرهای عامیانه‌ی مثل پریا (از آنجا که از نظر وزن آزادی بیشتری داشته است) بیش از شعرهای موزون هوای تازه موفق بوده است. چرا که استفاده از وزن اشعار عامیانه اغلب مبنی بر سلیقه و استعداد شاعر و نیز کیفیت خواندن و نحوه‌ی ترکیب مصوت‌های کوتاه و بلند، از لحاظ امتداد صوت‌هاست و نه قوالب غیرقابل تغییر عروضی.»
انتشارات نگاه
