خلق فضایی وهم‌آلود و گنگ از عشق و تنهایی انسان مدرن
+
نقد و بررسی کامل این محصول
نقد و بررسی
عشق
رمان کوتاه «عشق» از مارگریت دوراس، نوشته شده در سال 1972، را نباید با رمان «عاشق» به دلیل تشابه اسمی، از همین نویسنده اشتباه گرفت. رمان عاشق در سال 1984 نوشته شده و برنده جایزه گنکور فرانسه شده است. رمان عشق رمان نو یا ضدِ رمان است. رمان نو از دل جنبشی در دهه 50 و 60 میلادی در فرانسه متولد شده است. تفکر پشت این جنبش را می‌توان اینگونه خلاصه کرد: عدم پاسخگویی رمان‌هایی که به سبک کلاسیک نوشته شده‌اند به نیاز‌های جامعه‌ای مدرن که دست‌خوش تغییرات بزرگ شده است.
از دیگر نویسندگان این سبک رمان‌ها می‌توان به آلن روب گری یه و ناتالی ساروت اشاره کرد. دوراس داستان عشق را نه برای کاویدن موضوع عشق، نه برای نقل روایتی پر فراز و نشیب با درونمایه عشق و نه برای عمیق شدن و پرداختن به هیچ موضوع دیگری نوشته است. نویسنده متنی نوشته است فقط به خاطر جذابیت خود موضوع عشق و سبک جریان سیال قلم او در این نوشته به خوبی این مقوله را منعکس می‌کند.
خلاصه داستان رمان عشق
رمان عشق سراسر آکنده است از توصیفات، فضاسازی‌ها و گفت‌وگو های انتزاعی و شاعرانه. از هیچ‌یک از سه شخصیت اصلی آن، که دو مرد و یک زن هستند، اسمی گفته نمی‌شود. سن آن ها نامعلوم است و هیچگونه اطلاعات کلی‌ای جز جنسیت آن‌ها از رمان برداشت نمی‌شود و همین موضوع فضای نوشته را هرچه بیشتر گنگ و انتزاعی می‌کند. یک مرد در حال نظاره و شخصیت مرد دیگر داستان، دائماً در حال راه رفتن است و در این حین با شخصیت زن داستان، که در انتظار تولد بچه‌اش است، آشنا و عاشق او می‌شود. کل داستان حول گفت‌وگوی این دو نفر امتداد پیدا می‌کند.
رمان عشق با ترجمه قاسم روبین در انتشارات نیلوفر به چاپ رسیده است. قاسم روبین از مترجمان قدیمی آثار فرانسوی است که کتاب های بسیاری از مارگاریت دوراس را به فارسی برگردانده است. کتاب هایی مانند «امیلی اِل»، «کامیون» و «لاموزیکا» که همگی در انتشارات نیلوفر به چاپ رسیده‌اند.
جملات زیبای کتاب عشق
«روز به انتها می‌رسد. فضا پوشیده‌ی دریا و آسمان است. در دوردست، دریا به دلیل نورِ کدر زنگار گرفته است، حالا آسمان هم همین‌طور هر سه‌شان در پرتو نوری هستند کدر، در پرده‌ی پرتو کندگذر.»
«به کرانه‌ی غرقه در آب اشاره می‌کند، به دالبر لب آب، به نیروی درهم‌فشرده‌ی آب، به غرش ناگهانی کف و شوره و روانه شدن به سکون.»
«خوابیده است زن. مشتی ماسه برمی‌دارد مرد، می‌ریزد روی تن زن. نفس می‌کشد، ماسه‌ها تکان می‌خورند، فرو می‌لغزند از تن. مرد دوباره ماسه برمی‌دارد، دوباره می‌ریزد بر تن. بعد دیگر نمی‌ریزد.»
انتشارات نیلوفر
