نامه به کودکی که هرگز زاده نشد

کتاب «نامه به کودکی که هرگز زاده نشد»، همانطور که از اسمش پیداست، نامه ایست از طرف اوریانا فالاچی به فرزندی که باردار است. فالاچی در قالب یک نامه، به کودکی که هنوز به دنیا نیامده و هرگز هم به دنیا نخواهد آمد، مسائل مختلفی را مطرح می کند؛ از جمله اوضاع دنیا، احساسات و افکاری که یک مادر تنها طی بارداری تجربه میکند و… کتاب نامه به کودکی که هرگز زاده نشد، در واقع مکالمه فالاچی با جنین است. نویسنده، اطلاعاتی درباره این دنیا، آدم ها و جامعه در اختیار او می گذارد و انگار او را برای زندگی در اینجا آماده می کند.

اوریانا فالاچی ژورنالیست و نویسنده مشهور ایتالیایی ست که یکی از دلایل عمده شهرتش مصاحبه هایی ست که با رهبران مهم سیاسی دنیا انجام داده. او با افراد زیادی از جمله گاندی، محمدرضا شاه، آیت الله خمینی، یاسر عرفات و قذافی مصاحبه کرده است و مجموعه ی این مصاحبه ها در کتابی به نام «مصاحبه با تاریخ» گردآوری شده است.

کتاب «نامه به کودکی که هرگز زاده نشد» نوشتۀ اوریانا فالاچی، توسط زویا گوهرین به فارسی ترجمه و توسط نشر نگاه چاپ شده است.

جملاتی زیبا از کتاب نامه به کودکی که هرگز زاده نشد

«بعدها درباره آزادی زیاد می شنوی. اینجا ما کلمه ای داریم که بیشتر از عشق به لجن کشیده شده! مردایی میبینی که واسه آزادی تیکه پاره شدن و شکنجه و حتی مرگ رو به جون خریدن! امیدوارم تو یکی از اونا بشی! با اینهمه وقتی واسه همون آزادی بند از بندت جدا کنن، میفهمی که اصلاً وجود نداره. حداقل اونجوری که تو دوست داری وجود نداره. مثل یه رویا یا یه خیال که از فکرای قبل تولدت درست شده!»

«من به خانواده اعتقاد ندارم! خانواده یه دروغه! اونایی که تموم این دنیا رو جوری ساختن که بتونن از مردم بهره برداری کنن و بهشون مسلط باشن این دروغ رو درست کردن. آدم تنها زودتر طغیان میکنه و وقتی با کسای دیگه ست تن به سرنوشت میسپره.»

«عکسی که تو رو تو دو ماهگی نشون میده از روزنامه بریدم! عکس تمام رخ صورتت که چهل بار بزرگ شده! اون رو چسبوندم به دیوار و از تختم تماشاش میکنم! سحر چشمات شدم!»