تام گیتس 3 – همه چی محشر است (نسبتا)

نقد و بررسی

تام گیتس 3 – همه چی محشر است (نسبتا)

اگه دنبال یک سری کتاب فوق جذاب و مصوّر هستید که نه تنها شما را از خنده روده بر کند، بلکه داستان‌های آموزنده و سرگرم کننده‌ای را نیز در دل خود داشته باشد، مجموعۀ «تام گیتس» برای شماست!

«تام گیتس» نام مجموعه‌ای از کتاب‌های مصوّر و طنز از «لیز پیشون» است که نخستین کتاب این مجموعه، در سال 2011 منتشر شد و انتشار بقیه عناوین این مجموعه تا زمان حال ادامه داشته است. تاکنون، بیش از 20 جلد از مجموعۀ تام گیتس منتشر شده است.

این مجموعه برای نویسنده اش شهرتی جهانی دست و پا کرده است و جایزۀ بسیار معتبر «طنز رولد دال» را در سال 2011، برای او به ارمغان آورده است. شهرت این مجموعه تا حدی رسیده است که بیش از 11 میلیون نسخه از این کتاب‌ها در سراسر دنیا به فروش رسیده است و به 44 زبان زندۀ دنیا ترجمه شده اند.

کتاب‌های این مجموعه همگی به صورت مصوّر چاپ شده اند و دارای طراحی های ساده اما بسیار جذاب و خنده دار هستند که با متن کتاب در هم آمیخته شده‌اند. کار تصویرگری کتاب‌ها را نیز خود لیز پیشون انجام داده است. نشر هوپا بازۀ سنی مناسب برای مخاطبین این مجموعه داستان‌ها را، «8 تا 13 سال» تعیین کرده‌است.

محصولات مرتبط: سری کتاب‌های هری پاتر

خلاصه ی مجموعه کتاب های تام گیتس

داستان مجموعه کتاب‌های «تام گیتس» حول پسر بچه‌ای زبر و زرنگ و بازیگوش به نام «تام گیتس» می‌چرخد که حدود 12 سال دارد. پدر و مادر او «فرانک» و «ریتا» نام دارند و تام خواهری بزرگ‌تر به نام «دلیا» نیز دارد. تام از اولین کتاب این مجوعه در حال بازگویی زندگی روزمرۀ خود و شرح دادن ماجراهای بامزه‌ای است که برای او و دوستان و خانواده‌اش اتفاق می‌افتد.

هم کلاسی‌های او یکی از یکی باحال تر و پر جنب و جوش‌تر هستند: «مارکوس» یا بغل دستی تام در کلاس آقای فولرمن که پسری زورگو و تندخو است و مرتب با او بحث و رقابت دارد و دختری زیبا و باهوش و ریاضی دوست به نام «اِمی» که یکی دیگر از بغل دستی‌های تام است و در نهایت بهترین رفیق او، «دِرِک» که سگی عجیب و غریب به نام «خروس» دارد.

تام در سراسر کتاب‌های این مجموعه فعالیت‌های بسیاری انجام می‌دهد. در کتاب حاضر که سومین عنوان از این مجموعه است و «همه چی محشر است (نسبتا)» نام دارد، تام به مسابقات سگ‌ها می‌رود، موسیقی راک گوش می‌دهد و بند موسیقی خود را دارد و با استفاده از ملخ‌ها با دیگران شوخی می‌کند.

لیز پیشون نویسنده ی مجموعه داستان های تام گیتس

«لیز پیشون» نویسنده و تصویرگر معروف انگلستانی است و در دانشگاه در رشتۀ طراحی گرافیک تحصیل کرده ‌است. شهرت اصلی او به دلیل نگارش مجموعه کتاب‌های «تام گیتس» کسب شده‌است و در سال 2013، جایزه پیتر آبی را با این مجموعه از آن خود کرد.

عناوین اول و دوم و چهارم مجموعۀ «تام گیتس» به ترتیب عبارتند از:

• «تام گیتس 1 – دنیای معرکه‌‌ی تام گیتس»
• «تام گیتس 2 – بهانه‌های معرکه (و چیزهای باحال دیگر)»
• «تام گیتس 4 – فکرهای نبوغ ‌آمیز (بیشترشان)»

بهترین ترجمه ی مجموعه داستانی تام گیتس

«بهرنگ رجبی» از جمله مترجمان جوان و سختکوش ایرانی است که هم برای مخاطبین کودک و نوجوان و هم مخاطبین بزرگسال ترجمه می کند. تقریبا تمامی عناوین ترجمه شده از مجموعۀ «تام گیتس» توسط نشر هوپا، توسط آقای بهرنگ رجبی ترجمه شده است.

برخی از دیگر کتاب‌های ترجمه شده به دست آقای رجبی عبارتند از:

• «پستچی همیشه دوبار زنگ می‌زند» اثر جیمز ام کین
• «بعد از زلزله» اثر هاروکی موراکامی
• «تابوت های دست ساز» اثر ترومن کاپوتی

بخش هایی از کتاب تام گیتس 3

آقای فولرمن از تعجب خشکش می‌زند که من را سر وقت توی کلاس می‌بیند. می‌گوید چه غافل گیری قشنگی تام و لبخند می‌زند. (خیلی پیش نمی‌آید که آقای فولرمن لبخند بزند.) بعد مارکوس برایم شکلک در می‌آورد. (خیلی پیش می‌آید که مارکوس شکلک در بیاورد.) ولی امروز هیچ چیزی نمی‌تواند حالم را بد کند! جز این دوتا کلمه… «درس ریاضی» بعد اوضاع بدتر هم می‌شود…

«درس ریاضی؛ معلم: خانم ورثینگن» بدتر هم… «همین الان.» دیگر لبخند نمیزنم. خوشبختانه توی کلاس اِمی پورتز بغل دست من می‌نشیند و عاشق ریاضی است. از ریاضی سیر نمی‌شود و همین برای من خیلی به درد بخور است. در نتیجه وقتی سر مسئله‌ی سختی گیر می‌کنم، می‌توانم سریع یک نگاه به جواب‌های درست اِمی بیندازم.

ولی اگر آن طرف را نگاه کنم، تنها چیزی که می‌بینم، جواب‌های مزخرف مارکوس مِلدرو است. تقریبا به اندازه‌ی من ریاضی‌اش بد است. ولی آن جور که مشتش را توی هوا بالا می‌برد: «آره ریاضی، درس محبوب من!» آدم فکر می‌کند نابغه‌ی ریاضی است. (که نیست.)

 

من حیوان خانگی ندارم مگر اینکه خواهرم دلیا را حیوان خانگی حساب کنید (چون واقعا انسان نیست). ولی بهترین دوستم، دِرِک، یک سگ دارد که اسمش خروس است. خیلی ریزه میزه است و گوش‌های دراز دارد و چیزهایی می‌خورد که نباید بخورد. خروس طبیعتاً از آنجور سگ هایی نیست که آدم میبرد نمایشگاه سگ ها تا پزش را بدهد. مگر اینکه جایزه‌ای باشد برای سگی که عجیب ترین اسم را دارد.

توی این مسابقه خروس برنده است. خب، وقتی درِک و من پوستری دیدیم که رویش نوشته بود «نمایشگاه منطقه‌ای سگ‌ها: همه ی سگ‌ها با هر شکلی و اندازه‌ای حق دارند شرکت کنند» به این نتیجه رسیدیم که بامزه است خروس را هم ببریم. درِک گفت دقیقا می‌داند این نمایشگاه سگ‌ها کجا برگزار می‌شود. از خوش اقبالی مان بود که درِک میدانست، چون خروس تا آن موقع دیگر کل پوستر نمایشگاه را جویده بود.

 

ولی خیلی زود است و اصلا خوابم نمی‌آید. می‌روم توی اتاقم و آلبوم جدید «3 تا باحال» را گوش می‌کنم، که معرکه است. باید صدای موسیقی را پایین نگه دارم تا مامان فکر کند دارم می‌خوابم. عوض خوابیدن، با ماژیک‌های تازه‌ام توی دفتر نقاشی تازه‌ام یک مقدار نقاشی می‌کشم.

کیک تولد طرح سگ‌های آدمخوار یادم انداخته که به خاطر آرنج‌های نورمن توی مهمانی مدرسه اجرا نمی‌کنیم. این دفعه دست کم بهانه‌ی خوبی برای اجرا نکردن داریم. به چندتا بهانه‌ی دیگر هم فکر کرده‌ام تا اگر لازم شد استفاده کنیم. (اگر لازم شد). مثلا: گیتارم را آدم فضایی‌ها دزدیده‌اند. ارگ درِک زیر باران مانده و آب رفته. هیولایی مجموعه‌ی طبل‌های نورمن را خورده.

مفید بود؟

0

0

مشخصات

تام گیتس 3 – همه چی محشر است (نسبتا)