«پسرک، موش کور، روباه و اسب» یک رمان گرافیکی کودک و نوجوان نوشته تصویر گر مطرح انگلیسی چارلی مکسی است. این کتاب که برای اولین بار در سال ۲۰۱۹ منتشر شد، زندگی خود را با مجموعه ای از نقاشی های قلم و جوهری آغاز کرد که مکسی در اینستاگرام اش منتشر می کرد.
به دنبال واکنش های دوستانه و تشویق هایی که طرح های او به دنبال داشتند، چارلی تصمیم گرفت که تصویر گری ها و داستان های آن ها را به صورت یک کتاب درآورده و چاپ کند. این اثر که تنها کتاب این نویسنده تا امروز است، تقریباً بلافاصله به موفقیت دست یافت و مشهور شد؛ به طوری که کمتر از یکسال پس از اولین انتشار تا پایان سال ۲۰۲۰، بیش از دو میلیون نسخه فروخت.
این اثر که کتاب شماره ۱ در آمازون شد و در نمودارهای پرفروش ها در بریتانیا و ایالات متحده قرار گرفت، در سال ۲۰۱۹ عنوان کتاب سال واتر استونز را از آن خود کرد. همچنین، به عنوان پرفروش ترین کتاب در نیویورک تایمز، وال استریت ژورنال و یو اس ای تو دی نیز شناخته شد.
داستان پسرک، موش کور، روباه و اسب به بیش از ۱۷ زبان ترجمه شده است و با وجود گذشت بیش از چهار سال پس از انتشار، همچنان در فهرست پرفروش های بین المللی جایگاه خود را حفظ کرده است.
آیا تا بحال در مورد زندگی خود و آنچه در آینده در انتظارتان است فکر کرده اید؟ آیا تا به حال صدمه دیده اید یا ترسیده اید؟ آیا تاکنون خواسته اید که دوست داشته شوید یا دوست داشته باشید؟ آیا تاکنون برای تجربه حس شادی یک تکه کیک خورده اید؟ اگر پاسخ شما به این سوالات مثبت باشد؛ پس این کتاب برای شما نوشته شده است.
«پسرک، موش کور، روباه و اسب» داستانی قابل تأمل و تحسین برانگیز از عشق و دوستی است که تصویرگر، هنرمند و نویسنده بریتانیایی، چارلی مکسی آن را با ۱۰۰ نقاشی رنگی و سیاه و سفیدِ بی نهایت جذاب روایت می کند. او در این کتاب داستان سفر خیال انگیز چهار شخصیت خاص را برای مخاطب کودک و نوجوان اش تعریف می کند.
این شخصیت های عجیب کسی نیستند جز یک پسر کنجکاو، یک موش کور حریص، یک روباه محتاط و یک اسب دانا. آن ها در یک سفر جستجو گرانه به دنبال خانه پسرک می گردند، در طول این جستجو، گاه در مسیرهای دشوار می افتند، گاه با بزرگ ترین ترس هایشان روبرو می شوند و گاهی چیز های بزرگی درباره آسیب پذیری، مهربانی، امید، دوستی و عشق کشف می کنند.
این داستان پر از ماجراهای مشترک و گفتگو های مهم بین این چهار دوست و سرشار از درس های زندگی است. در ادامه مسیر سفرشان، این چهار دوست درباره معنای زندگی نیز می اندیشند و سفر دوستانه آن ها معنی فلسفی به خود می گیرد.
کتاب پسرک، موش کور، روباه و اسب عناصری دارد که آن را برای بزرگسالان نیز جذاب می کند. در حقیقت این کتاب را نه می توان کاملا در ژانر کودک و نوجوان جای داد، و نه فلسفی و نه کاملا انگیزشی؛ بلکه این کتاب ترکیبی شگفت انگیز از تمام این هاست.
داستان این کتاب در نگاه نخست یک ماجراجویی دوستانه با همراهی چهار شخصیت غیر متناسب است. اما با پیش روی داستان، می بینیم که نویسنده کتاب چه مفاهیم عمیق و پیچیده فلسفی ای را در لا به لای تصاویر ساده و جملات کوتاه اش قرار داده است.
مخاطب این داستان به سادگی می تواند با امید ها و رویا های چهار شخصیت کارتونی همذات پنداری کرده و خودش را به جای تک تک آن ها تصور و پیام اصلی نویسنده را جذب کند؛ و آن پیام چیزی نیست جز یادآوری این نکته: «خودتان را دوست داشته باشید؛ بدانید یک فرد به تنهایی نمی تواند دوام بیاورد و کمک خواستن از دیگران عین شجاعت است.»
سبک روایت این داستان خطی نیست، بلکه شامل گفتگو ها و تبادل احساسات در موقعیت های مختلف می شود. همچنین داستان از دید یک راوی سوم شخص روایت شده که نه تنها از طریق متن، بلکه از طریق نقاشی نیز تعریف می شود. طرحی دقیق و چند جمله حکیمانه، تجربه ای لذت بخش از خواندن را به مخاطب پیشکش می کند. این کتابی است برای غوطه ور شدن و نه خواندن به صورت یک مرتبه.
چارلی مکسی در سال ۱۹۶۲ در انگلستان به دنیا آمد. او کاریکاتوریست و تصویرگر کتاب برای انتشارات دانشگاه آکسفورد بوده است. او در لندن زندگی می کند، جایی که اولین نمایشگاه نقاشی مربوط به کتاب معروفش را در سال ۲۰۱۸ در همانجا برگزار کرد. معروف ترین کتاب مکسی که در حقیقت تنها کتاب چاپ شده از او نیز می باشد، پسرک، موش کور، روباه و اسب نام دارد. منتقدان این اثر جهانی را با آثار برجسته ای چون «شازده کوچولو» و «جاناتان مرغ دریایی» مقایسه می کنند.
ترجمه کتاب پسرک، موش کور، روباه و اسب، کاری از سید وحید کریمیان می باشد که در ترجمه کتاب «یادگیری را یاد بگیرید» نوشتۀ باربارا اوکلی، ترنس سیوونسکی و آلیستر مک کانول با آقای محمد رضا شفایی همکاری کرده است.
در بخش هایی از کتاب «پسرک، موش کور، روباه و اسب» می خوانیم:
بیشتر نقاشی ها از یک پسرک، یک موش کور، یک روباه و یک اسب هستند. کمی در موردشان برایتان توضیح می دهم. البته می دانم شما چیز هایی می بینید که من نمی بینم. برای همین مختصرش می کنم. وقتی بار اول سر و کله موش کور پیدا می شود، پسرک تنهاست. آن ها کنار هم می نشینند و خیره می شوند به طبیعت. به نظر من طبیعت قدری شبیه زندگی است؛ گاهی ترسناک، اما همیشه قشنگ.
امیدوارم این کتاب به شما انگیزه بدهد، تا شجاعانه تر زندگی کنید، با خود و اطرافیان تان مهربان تر باشید، و موقع نیاز درخواست کمک کنید، که خودش خیلی کار شجاعانه ای است. وقتی داشتم این کتاب را می نوشتم و نقاشی هایش را می کشیدم، اغلب به خودم می گفتم : من کی ام که این کارو بکنم؟ اما به قول اسب: حقیقت اینه که هیچکس توی زندگی استاد نیست و همه همینجوری میرن جلو. من هم می گویم: بال هات رو باز کن و برو دنبال رویاهات. این کتاب یکی از رویا های منه. اميدوارم ازش لذت ببری و برات بهترین ها رو آرزو دارم.
پسرک گفت: بعضی وقت ها احساس می کنم گم شده ام. موش کور گفت: من هم همینطور، ولی ما دوستت داریم، و این دوست داشتن میتونه راه خونه رو نشونت بده.
یه چیزی کشف کردم که از کیک بهتره. پسرک گفت: خالی نبند. موش کور جواب داد: راست میگم. خب چیه؟ بغل. موندگاریش بیشتره.
نشر میلکان
